หน้า 25 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 56 / 62

การนิมนต์ จะนิมนต์ด้วยวาจาก็ได้ แต่เพื่อความเหมาะสมและป้องกันการลืม ควรนิมนต์เป็น ลายลักษณ์อักษร เรียกว่า วางฎีกา ฎีกานั้นควรระบุข้อความโดยย่อ เพื่อกราบเรียนให้พระภิกษุสงฆ์ทราบ และเป็นความสะดวกแก่ทั้ง

เอกสารนี้อธิบายวิธีการนิมนต์พระภิกษุสงฆ์ที่เหมาะสม เป็นคู่มือในการจัดพิธีบุญ โดยรวมถึงการจัดทำฎีกานิมนต์ที่ชัดเจน เช่น การระบุวัตถุประสงค์ วัน เวลา สถานที่ จำนวนพระภิกษุ และการจัดพาหนะรับส่ง นอกจากนี้

บังเกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มคิด ขณะทำก็ไม่นึกเสียดาย ให้มีใจเป็นสุข หลังจากให้ไปแล้วก็ปลื้มปีติยินดีในทานนั้น ไม่นึกเสียดายในภายหลัง บุญกุศลจึงจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในการเตรียมของตักบาตร เช่น ข้าวสาร อา

การถวายทานเป็นการทำให้ใจสุขและเกิดบุญกุศล การเตรียมของตักบาตรควรใส่ใจที่ความเหมาะสมของอุณหภูมิอาหาร โดยควรยกของถวายด้วยความเคารพและกล่าวคำถวายทาน การถวายสังฆทานคือการถวายวัตถุให้แก่สงฆ์เพื่อพระสงฆ์ใช้

ในงานมงคลที่กล่าวถึงข้างต้นหรืองานอวมงคลที่จะได้กล่าวถึงในหัวข้อต่อไปนั้นจะมีอุปกรณ์ อยู่ชิ้นหนึ่งที่ใช้บ่อย และมีความสำคัญกับการประกอบพิธีกรรมอย่างมาก นั่นคือ “ด้ายสายสิญจน์” ซึ่งนัก ศึกษาส่วนใหญ่อาจ

ด้ายสายสิญจน์เป็นอุปกรณ์สำคัญในงานมงคล มีประวัติยาวนานจากชาดก ซึ่งพระโพธิสัตว์ได้ใช้ในขณะเดินทางไปเมืองตักสิลา เพื่อป้องกันอันตรายจากนางยักษิณี โดยอาศัยอานุภาพของด้ายนี้เป็นเครื่องป้องกัน เป็นสัญลักษณ

อีกอย่างหนึ่งที่ต้องมีเวลางานมงคลคือน้ำมนต์ซึ่งถือว่าเป็นมงคลดังนั้นเมื่อรับพรจากพระภิกษุสงฆ์ แล้ว จึงนิยมมีการพรมน้ำมนต์เพื่อเป็นสิริมงคลแก่เจ้าภาพและผู้มาร่วมงาน เนื่องจากเป็นการขับไล่สิ่งไม่ ดีออกไ

น้ำมนต์ถือเป็นสิ่งมงคลในงานพิธี โดยเฉพาะเมื่อได้รับพรจากพระสงฆ์ จะมีการใช้น้ำมนต์เพื่อเสริมสิริมงคลให้แก่เจ้าภาพและผู้ที่มาร่วมงาน ซึ่งมีประวัติที่เชื่อมโยงกับสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในสมัยที่ท่านได้

ปัญหาเรื่องการถวายแล้วหรือยังไม่ได้ถวาย จึงให้พระภิกษุสงฆ์รับของประเคนเท่านั้น ยกเว้นน้ำเปล่า ที่ไม่ผสมสี เช่น น้ำฝน น้ำประปา เป็นต้น เพื่อเป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนว่า สิ่งของนั้นๆ เป็นของ จัดถวายพระภ

บทความนี้อธิบายถึงการประเคนของที่เหมาะสมต่อพระภิกษุสงฆ์ ตามหลักพระวินัย ได้กำหนดให้มี 5 ประการ เพื่อแสดงการถวายอย่างถูกต้อง โดยผู้ประเคนต้องทำตามขั้นตอนอย่างมีระเบียบ เพื่อให้การประเคนสำเร็จสมบูรณ์และ

6.5 พิธีกรรมในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา พิธีวิสาขบูชา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 เป็นวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประชาชนจะพากันทำบุญตักบาตร ฟังพระธรรมเทศนาตอนเช้า ครั้นตอนย่ำ

ในพระพุทธศาสนามีพิธีกรรมที่สำคัญในวันวิสาขบูชาซึ่งตรงกับวันประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยประชาชนจะทำบุญและฟังพระธรรมเทศนา ส่วนพิธีเข้าพรรษาเป็นประเพณีที่พระภิกษุสงฆ์จะตั้งใจอยู

“ภิกษุทั้งหลาย..... พวกเธอจงเที่ยวจาริกไป เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่ ชนเป็นอันมาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก จงแสดงธรรมอันงามในเบื้องต้น ท่ามกลาง และ ในที่สุดจงประกาศพรหมจรรย์พร้อมทั้งอรรถ

บทความนี้มีการเน้นย้ำถึงหน้าที่และความรับผิดชอบที่ทุกคนต้องมีในสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักศึกษาและผู้มีบทบาทต่างๆ ในการทำงานให้ดีที่สุด สำหรับภิกษุสงฆ์ได้มีการกล่าวถึงการแสดงธรรมเพื่อประโยชน์และความสุข

ทั้ง 4 เรื่องนี้ เป็น “คุณเครื่องยึดเหนี่ยวน้ำใจของผู้อื่น 4 อย่าง” ประกอบด้วย 1. ทาน รวมทั้งมารยาทด้วย 2. ปิยวาจา กลั่นกรองคำพูดของเราให้ดี 3. อัตถจริยา บำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ 4. สมานัตตตา ทำตัวให้ส

บทความนี้นำเสนอ 4 วิธีในการเสริมสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่น ได้แก่ การทานและมารยาท, ปิยวาจา, อัตถจริยา และสมานัตตตา เพื่อให้เกิดความร่วมมือและลดความขัดแย้งในสังคม ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการดำเนินชีว

ดังนั้น การฝึกอบรมเบื้องต้นก็คือ การศึกษา ศีล สมาธิ ปัญญา นั่นเอง ซึ่งพระสาวกต้องอาศัย ความพากเพียรพยายามในการศึกษาและปฏิบัติเรื่อยไป จนกว่ากาย วาจา ใจ จะใสสะอาดบริสุทธิ์หลุดพ้น ในวันใดวันหนึ่งได้ สมด

การศึกษาในพระพุทธศาสนาชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการฝึกอบรมในด้านอธิศีล อธิจิต และอธิปัญญา โดยพระภิกษุจำเป็นต้องใช้ความพยายามและความตั้งใจในการปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อให้กาย วาจา ใจ ข

1.3.1 ลักษณะของการฝึกอบรม สำหรับบางท่านที่เคยศึกษาประวัติของพระอรหันตสาวกมาบ้างแล้ว คงอดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไม พระสาวกแต่ละท่านจึงมีวิธีการ หรือใช้ระยะเวลาในการฝึกฝนอบรมตนเองแตกต่างกันไป บางรูปรวดเร็ว จน

การฝึกอบรมในพระพุทธศาสนาแสดงให้เห็นถึงความหลากหลายของวิธีการและระยะเวลาในการบรรลุธรรมของพระสาวกแต่ละท่าน มีการตั้งอยู่ในอรหัตผลที่ต้องการการศึกษาและการปฏิบัติอย่างเป็นขั้นตอน ซึ่งอ้างอิงจากพระธรรม คำส

จากพุทธพจน์ที่กล่าวมา ชี้ให้เห็นว่าการศึกษาในพระพุทธศาสนาต้องเป็นไปตามลำดับขั้นตอน ที่ชัดเจน และจะต้องปฏิบัติไปตามลำดับเท่านั้น จะรีบร้อนลัดข้ามขั้นตอนไปไม่ได้เลย ดังนั้นเงื่อนไขของ การบรรลุธรรม จึงอย

จากพุทธพจน์ที่กล่าวถึงการศึกษาในพระพุทธศาสนา ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการปฏิบัติตามขั้นตอนที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ การศึกษาทางพุทธศาสนาสามารถแบ่งเป็นสองรูปแบบหลัก คือ คันถธุระ ซึ่งเน้นการเรียนรู้ทางทฤ

พระจักขุปาล : “พระเจ้าข้า ข้าพระองค์บวชแล้วแต่เมื่อแก่ ไม่สามารถ จะบำเพ็ญคันถธุระให้บริบูรณ์ได้ แต่จักบำเพ็ญวิปัสสนาธุระให้บริบูรณ์ ขอ พระองค์ตรัสบอกพระกรรมฐานแก่ข้าพระองค์เถิด” ในการศึกษาทั้ง 2 รูปแบ

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาในพระพุทธศาสนา ที่แบ่งเป็นสองรูปแบบคือคันถธุระ (การเรียนรู้ให้เข้าใจพระพุทธวจนะ) และวิปัสสนาธุระ (การปฏิบัติกรรมฐานและการทำสมาธิ) ซึ่งนำมาซึ่งประโยชน์ทั้งต่อตนเองและผู้อื่น การ

ในทางตรงกันข้าม พระองค์กลับสรรเสริญผู้ที่เรียนมามาก และไม่ประมาทในการปฏิบัติธรรมว่า “อยู่ในธรรม” ดังพุทธพจน์ที่ว่า “ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเล่าเรียนธรรมคือ สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา อุทาน อิติวุตตกะ

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการศึกษาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นการฝึกปฏิบัติธรรมเพื่อหลุดพ้นจากกิเลส ผ่านตัวอย่างเรื่องราวของภิกษุ 2 สหายที่มีเส้นทางการศึกษาและปฏิบัติที่แตกต่างกัน หนึ่งในนั้นมุ่งหวังศึก

เรื่องของพระเถระทั้งสองนี้นับว่าเป็นตัวอย่างที่ดีที่ทำให้เราเห็นถึงวิธีการศึกษาในพระพุทธศาสนา ว่า ไม่ว่าจะเรียนรู้คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามามากน้อยอย่างไร ก็ต้องนำความรู้นั้นมาฝึกฝนอบรม ตนเองให้กาย

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกอบรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะวิธีการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้ในการฝึกอบรมผู้คน ซึ่งมีอยู่ 3 วิธีคือ การฝึกด้วยวิธีละม่อม การฝึกด้วยวิธีรุนแรง และการใช้ทั้งสองวิธีควบคู่กัน โดยปร

…ยปิฎก พระสุตตันตปิฎก และพระอภิธรรมปิฎก มหาสุญญตสูตร, มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์, มก. เล่ม 23 ข้อ 355 หน้า 25 บทที่ 1 การฝึกอบรม ในพระพุทธศาสนา DOU 13

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีวิธีการฝึกอบรมที่หลากหลายและเหมาะสมแก่แต่ละบุคคล โดยทรงสอนด้วยความจริงจัง โดยไม่ประคบประคองเกินไป ส่วนบุคคลที่เหมาะแก่การฝึกคือพระภิกษุสาวกที่มีเป้าหมายในการบรรลุธรรม เมื่อฝึกฝ

เครื่องควบคุม “ใจ” ไม่ให้คิดไปในทางชั่ว หรือไปในทางอกุศลทั้งหลาย ซึ่งจะทำให้ใจมีความใส สะอาด บริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสที่หมักหมมอยู่ในใจ การศึกษาในอธิปัญญา ก็คือการอบรมตนเองจนมีความรู้แจ้งตามความเป็นจ

บทความนี้กล่าวถึงการฝึกควบคุมจิตใจเพื่อให้หลุดพ้นจากกิเลสโดยอธิบดีศีล อธิจิต และอธิปัญญา โดยเชื่อว่าการฝึกในทุกวันสามารถนำไปใช้ได้ทั้งพระภิกษุและฆราวาส และการสร้างสมาธิและปัญญาจะช่วยลดละความเป็นไปของใ

2.1 จุดเริ่มต้นของการบวช บทที่ 2 คณกโมคคัลลานสูตร บทฝึกในทางพระพุทธศาสนา เริ่มต้นจากการที่บุคคลผู้มีปัญญา ได้ฟังธรรมจากพระสัมมา สัมพุทธเจ้า แล้วนำมาพิจารณาใคร่ครวญ ปฏิบัติตาม จนเกิดความรู้ความเข้าใจใน

บทนี้กล่าวถึงจุดเริ่มต้นของการบวชในพระพุทธศาสนา ซึ่งเกิดจากการฟังธรรมและการใคร่ครวญ จนนำไปสู่ความศรัทธาในพระพุทธเจ้า และการตัดสินใจบวชเพื่อลดกิเลสอาสวะและแสวงหาความสุขที่แท้จริง การบวชช่วยให้หลุดพ้นจา

อาจาระที่ไม่ดี คือ พฤติกรรมที่ตรงกันข้ามกับอาจาระที่ดี หมายถึง การล่วงละเมิดทางกาย หรือ ทางวาจา หรือทั้งทางกายและทางวาจา นั่นคือ การล่วงละเมิดในศีลทั้งหลาย รวมถึงกิริยาอันไม่สมควรต่างๆ เช่น นั่งคลุมศี

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอาจาระที่ไม่ดีซึ่งรวมถึงการล่วงละเมิดทางกายและวาจา รวมถึงการกล่าวถึงโคจรและอโคจร ซึ่งเป็นแนวทางและสถานที่ที่พระภิกษุควรหลีกเลี่ยงเพื่อการปฏิบัติตนที่ดี หากมีกิจนิมนต์ก็สาม

“ไม่ถืออนุพยัญชนะ” คือ ไม่ถือลักษณะเล็กๆ น้อยๆ ของนิมิตนั้น เช่น ลักษณะของมือ เท้า หน้าตา การพูด การหัวเราะ หรืออากัปกิริยาอื่นๆ ซึ่งจะก่อให้เกิดกิเลสขึ้น ดังนั้นการไม่ถืออนุพยัญชนะ ก็คือ เมื่อ ได้เห็

เนื้อหาเน้นการสำรวมใจไม่ให้ถูกอนุพยัญชนะและกิเลสเข้าครอบงำ โดยยกกล่าวถึงข้อสอนจากพระพุทธองค์เรื่องอภิชฌาและโทมนัสซึ่งส่งผลต่อความทุกข์ใจ ใจที่ไม่สำรวมย่อมมีโอกาสเผชิญกับความทุกข์หลายรูปแบบ การพิจารณาแ

ดังนั้น พระภิกษุจึงต้องสำรวมระวังใจของตนเองไว้ให้ดี อย่าเปิดโอกาสให้กิเลสแม้สักเล็กน้อยเข้ามา มีอำนาจบังคับใจ ไม่อย่างนั้นอาจกลายเป็นภัยใหญ่ ที่ทำให้ต้องทุกข์ใจไปอีกนานวัน สมดังที่พระพุทธองค์ ตรัสไว้ว

พระภิกษุควรสำรวมระวังใจจากกิเลสที่อาจนำไปสู่อันตรายตามคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยใช้เรื่องราวจากสิคาลชาดกเป็นข้อเตือนใจ การไม่ระวังเสียงจากกิเลสแม้จะเล็กน้อยก็อาจทำให้เกิดความพินาศได้ เหมือนกับหมาจิ้งจอกท